خب بلاخره فصل امتحانات رسید و همان حرفای همیشگی , ایندفعه دیگه می ترکونم , دیگه تمام تلاشم رو میکنم و ...
دیگه خودم از این حرفا خندم میگیره :)) لامصب انگار همین دیروز اول دبیرستان بودم که از این حرفا میزدم چشم بهم زدم دانشگاهم هم داره تموم میشه بازم این حرفا تموم نشد . (البته نسبت به گذشته بهتر بوده :))
هرجور حساب میکنم میگم اگه اونکارو میکردم و از این حرفا الان به چه جاهایی می رسیدم (از این چیزایی که همه میگن تو ذهنشون )
حالا یه بار حساب کردم گفتم اگه الان اینکارو بکنم بازم یه چیزی میشم :))
خلاصه این جمله به معنای واقعی واسم روشن شد (یادم نیست از کدوم دانشمنده :) )
آدم ها شکست نمی خورند فقط تلاششان را متوقف می کنند .
دیگه خودتون قضاوت کنید :) به کجا ها میشه رسید . . .